Wady i zalety kilku metod do lokalizacji wycieków

Kiedy w mieszkaniu ni z tego ni z owego zaczną pojawiać się zacieki, oznacza to, że instalacja wodna została uszkodzona. Należy wówczas jak najszybciej znaleźć źródło przecieku i je naprawić. Istnieje kilka metod lokalizacji przecieków, które uchronią nasze ściany lub podłogi przed ich niszczeniem w celu znalezienia uszkodzonej rury. Poznaj ich wady i zalety.

Metoda termowizyjna

Za pomocą kamery termowizyjnej można zlokalizować wyciek wody, której temperatura znacznie odbiega od temperatury otoczenia. Za pomocą tej metody lokalizuje się anomalię temperatury, która występuje w miejscu wycieku substancji. Z klasycznej sieci wodociągowej zazwyczaj wycieka ciepła woda, która podwyższa temperaturę w otoczeniu uszkodzonej instalacji. Tak też miejsce, w którym nastąpił przeciek, na ekranie kamery termowizyjnej będzie w kolorze czerwonym. Może się zdarzyć, że uszkodzeniu uległa instalacja zimnej wody – po delikatnym jej zmodyfikowaniu, wykrycie przecieku tą metodą również będzie możliwe.

• Zalety: badanie jest bardzo szybkie, nie wymaga ingerencji w instalację (oznacza to, że aby znaleźć uszkodzoną instalację nie trzeba kuć ścian lub podłogi), a jego koszt jest relatywnie niski.


• Wady: za pomocą tej metody można lokalizować jedynie instalacje CO i CWU; wyniki mogą nie być jednoznaczne, jeśli izolacja rur jest niejednorodna; jeżeli w okolicy instalacji występuje warstwa izolacyjna, wykrycie przecieku może być niemożliwe; prawidłowość badania jest uzależniona od wielkości wycieku i głębokości instalacji wodnej.

Metoda z wykorzystaniem gazu znacznikowego

Specjalną, bezpieczną mieszankę gazu wprowadza się do badanej instalacji wodnej. Gaz, znajdując nieszczelność, wydostaje się na powierzchnię, co rejestruje detektor.

• Zalety: wyniki są jednoznaczne, można zlokalizować nawet niewielkie przecieki, badać położone głęboko instalacje, a także poszycia dachów płaskich.


• Wady: badając przecieki na zewnątrz budynku, pogoda musi być niemal idealna (bezopadowa, prawie bezwietrzna); badając obiekty z systemem wykrywania gazów (np. ppoż) należy wcześniej go „uśpić”, aby nie spowodować sztucznych alarmów; aby przyspieszyć sprawdzanie instalacji wodnej niniejszą metodą, należy opróżnić ją wcześniej z substancji; sposób ten jest nieco droższy od metody termowizyjnej.

Metoda elektroakustyczna

Do zlokalizowania przecieku metodą elektroakustyczną wykorzystuje się specjalne urządzenie – geofon. Jego elementy składowe to: mikrofon, słuchawki, jednostka główna analizująca odebrany sygnał. Geofon przetwarza cyfrowo sygnały i jest w stanie wyodrębnić szum spowodowany wyciekiem wody nawet przy dużym hałasie zewnętrznym.

• Zalety: urządzeniem można wykryć przecieki zarówno ciepłej, jak i zimnej wody, nie jest konieczna ingerencja w instalację, a próbę można przeprowadzić i na pracującej, i na pustej instalacji.


• Wady: badanie wymaga większego ciśnienia w instalacji wodnej; podczas próby mogą wystąpić wieloznaczne wyniki; urządzenie może nie podołać lokalizacji małych i głębokich wycieków; w zależności od wielkości instalacji wodnej czas badania się wydłuża.

Artykuł powstał we współpracy z firmą Protek.